1 dzień - jestesmy w Indiach-Delhi

No i jesteśmy na miejscu. Co czuję? Niepewność. W ręku wydrukowane wspomienia i rady Kornela www.kornel-1.webpark.pl i Lonely Planet. Na lotnisku wymieniamy dolary na rupie, znajdujemy prepaid taxi, płacimy 400 rupii i zderzamy się z tłumem naganiaczy. Mimo, że mamy w ręku bilet na taxi, ciągna nas w rózne strony: do rikszy, do innej taksówki, na rower itd. Jest nasz zielono czarny ambasador. Jedziemy do miasta.

Pierwsze wrażenia: kurz, totalny rozgardiasz na drodze, stłuczki co 5 auto. Mam atak kaszlu - czyste powietrze to tu nie jest. I są krowy - wszędzie.
Jedziemy na dzielnicę Pahar Ganji. Jedyna mysl, która przychodzi mi do głowy: CO JA TUTAJ ROBIĘ? Obłęd. Krowy, krzyczący ludzie, klaksony samochodów, psy i ten okropny brud. Co my tu będziemy jedli? Gdzie mogę kupić wodę? To będzie ciężka wyprawa:(

Decyzja: natychmiast wyjeżdzamy z tego miasta. Tuz obok jest dworzec kolejowy. Zderzenie z, jak się póxniej okaże, kolejnym naciągaczem, a raczej mafią kolejową. Wg niego kasy dla cudzoziemców są zamknięte, pociagi dziasiaj już nie jeżdżą. Prawie siłą wciska nas do rikszy i wysyła do "jedynego" rządowego biura podróży. Tam nam pomogą...W czasie gdy gość w biurze opowiada, jak to jedynym wyjściem dla nas jest wypożyczenie auta z kierowcą, ja czytam wspomnienia Kornela i coraz szerzej otwierają mi sie oczy. Padliśmy ofiarą naciągaczy. Na szczeście straciliśmy tylko czas.

Uciekamy z biura. Na ulicy łapiemy rikszę i co słyszymy: NIE WIERZCIE W TYM KRAJU NIKOMU - tak nam powiedział kierowca rikszy. "wszyscy będą chcieli tylko waszej kasy". I wskazuje nam krótką, pieszą drogę do dworca. Nikogo po drodze nie słuchamy, kasy dla cudzoziemców są na piętrze dworca. Rezerwujemy 2 bilety sleeper AC (tylko takie są dostępne w tym dniu) na dziś do Jaipuru.

Może tam będzie ładniej i łatwiej.

Zdjęcia (1)

Komentarze (0)